Een jongen schiet de conrector dood. Hij is er zelf totaal van in de war. Het was niet zijn bedoeling. Een andere jongen zei dat het niet goed was een pistool te hebben, dan kon je op het idee komen. Hij heeft gelijk. Het is een incident dat de conrector overleden is, dat een pistool gebruikt wordt is geen incident.

Na twintig jaar vervolgonderzoek is het aangetoond: agressie in de media bevordert agressie in de kijker. We weten het, we voelden het, maar we trekken geen politieke conclusie. Videospelletjes stompen af. In de voorbereiding voor de oorlog worden ze gebruikt om soldaten af te stompen in hun reactie op geweld. Het effect op jonge gebruikers is nog veel sterker.

Hoe lang moeten we wachten op onderzoek dat aantoont dat seks in de media seks bevordert in de kijker? Dat SBS-6 zelf al voelt dat ze te ver gaan en lucratieve seksreclames terugdringen, is een duidelijk teken.

Het afdoen met dat ouders de verantwoordelijkheid voor hun kinderen moeten nemen, is goedkoop. Aan de ene kant roepen we dat we in moeten grijpen in de opvoeding omdat ouders het vaak niet goed doen, maar als het om effecten van media gaat moet het allemaal door de ouders bewaakt worden.

Naïef en bijna laf. Niet haalbaar. De helft van de tweede televisietoestellen staat op de kinderkamer. Het is overal: op school, op Internet, bij de buren, in de winkels. Er moet een politieke verantwoordelijkheid worden genomen. Verbieden? Dat is een enorme stimulans voor criminaliteit. Accijns heffen op agressie en seks? Misschien een idee. Maar vooral niet beperken tot één maatregel. Een vak op school: mediaweerbaarheid. De Kijkwijzer niet uitsluitend laten baseren op wetenschappelijk onderzoek, dat komt als mosterd na de maaltijd. Accepteren dat we een Raad van Wijze Mannen en Vrouwen nodig hebben die, tot onderzoek ons verder helpt, de bescherming van onze kinderen op zich neemt.

Verbieden en controle helpen niet genoeg, want het is spannend om de wet te overtreden. Maar we weten in ieder geval dat als iets makkelijk beschikbaar is, het in de brede laag van de bevolking komt. Dát zouden we in ieder geval kunnen voorkomen.

De enige echte garantie voor het voorkomen van ongewenst gedrag zijn goede relaties. Als we daar nu eens energie in staken, bijvoorbeeld ‘omgaan met leeftijdgenoten’ en ‘echtscheidingspreventie’ of zoiets…

Martine F. Delfos