Ik wil mijn ouders niet verliezen

Over de angst van opgroeiende mensen met een autismestoornis om ouders te moeten missen

Er was eens een meisje Elsa, dat opgroeide in een groot huis.

Het was een mooi huis. Ze woonde er met haar vader, haar moeder en haar broertje.

Eigenlijk vond ze zo’n groot huis niet prettig. Het was wel spannend, want je kon overal op ontdekkingstocht, maar het was ook wel een beetje eng.

Als ze in de ene kamer was, wist ze niet war er in de andere kamer gebeurde.

Soms fantaseerde ze enge dingen en dan kon ze bijna niet meer slapen.

Inhoud

Elsa is erg gesteld op haar ouders. Omdat ze autisme heeft is het lastig voor haar om de mensen om haar heen te begrijpen. Ze heeft het niet altijd makkelijk en is dolblij met de hulp van haar ouders.

Elsa groeit op en gaat op zichzelf wonen. Maar dan, op een dag…schiet er een heel vervelende gedachte door haar hoofd: wat als haar ouders ziek worden?

En erger nog: wat als ze doodgaan?

Elsa is helemaal van slag bij die gedachte en kan hem maar niet uit haar hoofd krijgen.

Hoe moet dat opgelost worden?

Algemene informatie

Op 13 oktober 2009 is er door de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) een avondlezing door Martine Delfos georganiseerd met als titel 'Mijn ouders worden ouder... '.

Omschrijving: Mensen met ASS zijn voor een belangrijk deel afhankelijk van hun ouders. Het evenwicht zoeken tussen afhankelijkheid en zelfstandigheid is vaak een hele toer. Ouders moeten leren loslaten op het juiste moment, leren dat er soms alleen overgedragen in plaats van losgelaten kan worden. Kinderen, jong en oud, moeten leren verantwoordelijkheden te organiseren in hun leven. Zowel ouders als kinderen maken zich soms zorgen hoe dat later moet....

Deelnemers ontvingen gratis het boek Ik wil mijn ouders niet verliezen van Martine Delfos, over de angst van opgroeiende kinderen met autisme hun ouders te verliezen.

Kijk hier voor een verslag van deze lezing.

ISBN

ISBN 9789088501005

Auteur: Martine F. Delfos
Uitgever: SWP, Amsterdam

1e druk 2009