Van: Heleen Wesselius <heleen_wesselius@hotmail.com>
Verzonden: donderdag 15 februari 2024 14:26
Aan: contactpunt@ogco.nl; contact@rcgog.nl;
f.graeper@provinciegroningen.nl
CC: 'Benjamin Huijsmans'; 'Paul Stoffer';
norbert.a.groot@gmail.com; Martine Delfos
Onderwerp: Initiatief n.a.v. het rapport 'niets gehoord, niets gezien,
niets gedaan' van de commissie van Rijn
Bijlagen: pakketje_dapper_def.pdf
Aan de commissie Van Rijn, Mariëtte Hamer en Fleur Gräper-van Koolwijk,
Wij (Heleen Wesselius, Benjamin Huysmans, Paul Stoffer en Norbert Groot) feliciteren de commissie Van Rijn met hun recentelijk uitgekomen rapport ‘Niets gezien, niets gehoord en niets gedaan’ en nemen het initiatief u en uw adviseur Mariëtte Hamer en staatssecretaris OCW Fleur Gräper-van Koolwijk het boek ‘Dat nare gevoel’ van Martine Delfos aan te bieden. Dit in de hoop u te inspireren tot verdere moed en fundamentele vormen van hulp bij (seksueel) grensoverschrijdend gedrag op de werkvloer(en) van de NPO. Daarnaast bieden we graag onze hulp aan, om mee te denken over het aanpakken van het grensoverschrijdende gedrag bij de NPO wat in uw onderzoek breed is bloot gelegd. Wij zijn een groep die bezig is met inhoudelijke verdieping en verspreiding, o.a. rondom het thema (seksueel) grensoverschrijdend gedrag en man-vrouw-verschillen. Wij hebben gemerkt dat dit dapperheid vraagt.
Al in 2008 hebben Martine Delfos en Myrthe Hilkens aan de Ministerraad een Pakketje dapper gestuurd, (https://www.mdelfos.nl/pdf/pakketje_dapper_def.pdf), bestaande uit drie boeken (die nog steeds up-to-date zijn). Bedoeld was de moed van politici te versterken op het gebied van seksualiteit en seksueel misbruik door te helpen met duidelijke, wetenschappelijk onderbouwde kennis en inzichten. Seksualiteit is een lastig onderwerp en seksueel misbruik groeit meer dan ooit, laten de statistieken weten. Zwijgen van omstanders is verwijtbaar, getuigt van een gebrek aan moed en ethische medeplichtigheid. Het nemen van verantwoordelijkheid is, zoals u ook in uw rapport schrijft, van levensbelang, letterlijk, maar ook van belang voor de kwaliteit van leven. Uit uw rapport wordt duidelijk dat u onze zorgen deelt. De wereld van de publieke omroep vormt een basis voor ons allen. Het fungeert als een digitale opvoeding alle kanten uit; erover zwijgen dus ook. We groeien ermee op. Medewerkers van de publieke omroep hebben dan ook een vormende-, opvoedende- en belangrijke voorbeeldfunctie voor ons als samenleving, voor ons als mensen. Verandering en verantwoordelijkheid reiken daarom verder dan de werkvloer van de NPO alleen, maar zijn ook in het landsbelang.
Uw rapport legt (seksueel) grensoverschrijdend gedrag bloot dat we in vele sectoren, zoals de jeugdzorg (zie ook het rapport van commissie de Winter[1]), de medische wereld (enquête medisch contact[2]), de topsport, waaronder de danswereld en de turnwereld (onderzoek van Verinorm[3]) veelvuldig tegenkomen. Verschillende onderzoeken in sectoren met een patriarchale cultuur en ongelijke machtsverhoudingen.. Nu is het politiek niet correct om zoiets als ‘patriarchaal’ te zeggen. En dat zorgt ervoor dat het door kan gaan. In plaats van ‘alle mannen seksuele schoften te noemen’, zouden we ook kunnen proberen te begrijpen waaróm veel mannen dat doen, en waaróm ze onvoldoende de gevolgen van hun gedrag zien. De verantwoordelijkheid bij het slachtoffer leggen door de oplossing te zien in vrouwen te stimuleren grenzen aan te geven en vertrouwenspersonen te benoemen, is de omgekeerde wereld. Het is niet aan het slachtoffer om een probleem op te lossen. Wat vrouwen betreft kunnen we zeggen dat het nodig is te onderzoeken waaróm ze het niet zeggen. Ook daar is een reden voor.
De zin van Joel Staffeleu, man, seksuoloog al sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw, is tekenend, informatief en helpend:
Iedere vrouw heeft wel eens ongewenst seksueel gedrag meegemaakt, vraag het haar maar, en de man in kwestie vindt niet dat hij iets verkeerds heeft gedaan, vraag het hem maar.
Wat Joel Staffeleu echter niet beseft, begrijpt en invoelt als man, is dat de vrouw het niet gemakkelijk kán vertellen, hoe onschuldig het ook lijkt.
Nu is het belangrijk dat er fundamentele veranderingen worden ingezet anders slaat het zoals al eeuwen als een boemerang op het onderwerp terug: ‘niet zo belangrijk’ en weer een langere weg naar de oplossing, weer een generatie niet beschermd. Daarom zouden we, naast het aanbieden van het boek, graag in gesprek gaan over uw rapport en meedenken, u doet verschillende aanbevelingen die waardevol zijn namelijk: ‘bied erkenning en nazorg’ en ‘maak verantwoordelijkheden duidelijk’. Wij denken dat om grensoverschrijdend gedrag te stoppen een dieper inzicht nodig is in deze dynamiek, de interacties tussen daders en slachtoffers en de betekenis van man-vrouw verschillen hierin. Omdat we menen dat we daar kennis en ervaring over hebben, lichtten wij dit graag verder toe in een persoonlijk gesprek. Dit kan op een locatie in Utrecht in het midden van het land die wij kunnen regelen, maar ook zijn we bereid naar een andere locatie te reizen als dat u beter past. We horen graag van u.
We hebben Martine Delfos, die een grote expertise heeft op dit gebied, gevraagd of zij bereid zou zijn om ons te ondersteunen hierin, en ze heeft zich hiertoe bereid verklaard.
Hartelijke groet,
Heleen Wesselius, Benjamin Huysmans, Paul Stoffer en Norbert Groot
[1] https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2019/06/12/eindrapport-commissie-onderzoek---de-winter-kinderen-werden-vanaf-1945-in-de-jeugdzorg-onvoldoende-beschermd-tegen-geweld
[2] https://www.medischcontact.nl/actueel/laatste-nieuws/artikel/enquete-grensoverschrijdend-gedrag-ligt-vooral-in-het-ziekenhuis-op-de-loer
[3] https://www.verinorm.nl/wp-content/uploads/2023/05/Schaduwdansen_23-05.pdf